TUAI PADI ANTARA MASAK, ESOK JANGAN LAYU-LAYUAN, INTAI KAMI ANTARA NAMPAK, ESOK JANGAN RINDU-RINDUAN...

Wednesday, May 29, 2013

Pegawai vs Guru....

Assalamualaikum....

             Pada kali ini, saya ingin berkongsi sebuah kisah seorang rakan guru di sekolah saya.  Cerita bermula apabila pada suatu hari, saya makan  di kantin bersama-samanya semeja.  Kami berbual-bual tentang kertas soalan peperiksaan dan sebagainya.  Tiba-tiba beliau bercerita tentang dirinya semasa beliau mula 'posting' sebagai guru. Sebelum menjadi guru, beliau pernah bekerja sebagai pegawai PTD secara kontrak selama beberapa tahun. Beliau benar-benar teruja  untuk menjadi seorang guru kerana menurut beliau, kerjaya sebagai guru sangat mudah, jam 1.00 tengah hari sudah boleh pulang ke rumah, tidak perlu 'out station' dan sebagainya.  Setelah beliau berjaya mengambil diploma pendidikan, beliau mengirim sms kepada rakan beliau yang terlebih dahulu menjadi guru. Rakan beliau membalas sms dengan mengucapkan tahniah dan mengucapkan 'selamat menjadi kuli batak'.  Pada mulanya beliau tidak memahami maksud sms rakan beliau itu dan mengabaikan sahaja sms tersebut.

                  Setahun berlalu.  Setelah beliau menamatkan  diploma pendidikan, beliau telah 'posting' ke sekolah SMK XXX.... Tiga bulan pertama bertugas sebagai guru, beliau berasa sangat menyesal kerana memilih profesion tersebut. Beliau sangat menderita, tidak bersemangat dan  berasa hendak menangis sentiasa.  Kenapa?  Rupa-rupanya beliau tidak dapat menerima hakikat bahawa tugas seorang guru sangatlah berat berbanding tugas seorang pegawai di pejabat walhal pangkat mereka sama.  Sebagai guru, beliau terpaksa melakukan pelbagai tugas lain selain mengajar. Tiada pembantu!  Contohnya sebagai guru mata pelajaran, beliau harus mengajar, menanda latihan pelajar, menyedikan soalan peperiksaan, menaip soalan, memperbanyak kertas soalan, mengetip kertas soalan, mengasingkannya untuk semua  kelas, menandanya dan akhir sekali 'key-in' markah. Aduhai, itu baru tanggungjawab guru mata pelajaran, belum lagi guru tingkatan, guru rumah sukan, guru kelab atau persatuan atau unit beruniform dan segala macam tugas sampingan lagi yang harus ditanggung dan digalas. Tambahan lagi, hampir setiap hari Sabtu guru wajib datang ke sekolah untuk pelbagai aktiviti sepert LADAP, taklimat, mesyuarat, Hari Sukan, Hari Merentas Desa, Pertandingan Kawad Kaki, Hari Anugerah Kecemerlangan Akademik, Hari Anugerah Kecemerlangan Kokurikulum, Majlis Graduasi, dan sebagainya. Cuti hujung tahun pula kena mengawas peperiksaan. Tidak cukup dengan itu, guru jugalah yang harus melatih pelajar serta mengiringi pelajar ke mana-mana pertandingan yang dianjurkan di peringkat daerah, negeri atau kebangsaan. Kalau mengiringi pelajar, keselamatan pelajar merupakan tanggungjawab guru. Kalau pelajar cedera, guru juga yang dipersoalkan. Kalau tiada penglibatan pelajar, guru juga disalahkan kerana tidak kreatif. "Claim minyak kereta?"  Hampir tidak pernah.  

          Beliau bercerita lagi bahawa semasa bekerja sebagai pegawai PTD, kerja beliau sangat senang.  Duduk di dalam bilik berhawa dingin. Beliau hanya perlu menghadiri mesyuarat, berjumpa 'klien' dan lain-lain, namun semua kerja-kerja pengkeranian dilakukan oleh pembantu beliau. Jika 'out-station', tempat penginapan sudah pastinya di hotel. Jika mahu menulis surat, sekadar menulis 'draf' kemudian serahkan sahaja kepada kerani atau pembantu beliau, tetapi sebagai guru, beliau harus melakukan segala-galanya sendiri! Kini barulah beliau mengerti betapa beratnya tanggungjawab seorang guru. Kerja sekolah tidak pernah habis.  Pulang pukul 1.00 tengah hari?  Hampir tidak pernah. Tanggungjawab juga sangat besar.  Mendidik manusia bukan kerja main-main.  Jika pelajar gagal, guru dipersoalkan.  Apa yang guru buat? Guru tidak mengajarkah? Jika murid bermasalah atau tidak berdisiplin, guru juga yang dipersoalkan.  Guru juga selalu menjadi mangsa serangan ibu bapa.  Pelajar buat salah, guru mengenakan hukuman. Pelajar pulang terus mengadu kepada ibu bapa, esoknya ibu bapa datang menyerang.  Kata rakan saya lagi, kalau tidak tahan sabar dan tidak tabah, boleh gila jadinya.  Memang benar, mengikut perangkaan yang pernah dinyatakan oleh seorang pakar motivasi, iaitu Datuk Dr. Fazilah Kamsah bahawa peratus pesakit jiwa dari kalangan guru adalah yang paling tinggi berbanding  profesion lain. Kini barulah rakan saya itu memahami sms rakannya dahulu iaitu 'selamat menjadi kuli batak'.  Walau bagaimanapun, seiring dengan peredaran masa, rakan saya itu sudah semakin terbiasa dengan tanggungjawab seorang guru.  Kini beliau redha dan ikhlas akan tanggungjawab yang digalas.  

           Saya tersenyum mendengar ceritanya.  Jadi kepada sesiapa di luar sana yang mengatakan pekerjaan sebagai guru sangat mudah, guru cuti banyak, guru tak pandai ajar, guru itu dan guru ini, silalah menjadi guru terlebih dahulu sebelum memberi penilaian dangkal anda. Kepada rakan-rakan guru, syabas dan tahniah kepada anda kerana anda telah memilih profesion yang sangat mulia. Terima kasih juga saya ucapkan kepada rakan saya yang bercerita. Semoga anda terus tabah menjadi guru dan tahniah juga kerana memilih kerjaya sebagai guru. Hanya mereka yang tabah sahaja yang layak menjadi guru.

No comments:

Post a Comment